محیط کشت سیمون سیترات آگار محیط کشت Simons Citrate Agar این محیط برای تمایز باکتری های گرم منفی بر اساس استفاده از سیترات است.
در آن نمک آمونیوم تنها منبع نیتروژن و سیترات تنها منبع کربن بود.
تا تمایز بین آنچه که در حال حاضر اشریشیاکلی و انتروباکتر آئروژنز نامیده می شود و به عنوان بخشی از واکنش های IMViC، صورت گیرد.
سپس Simmons در سال ۱۹۲۶ فرمول Koser را با اضافه کردن آگار ۱.۵% و بروموتیمول بلو اصلاح کرد.
در میکرو ارگانیسم های قادر به متابولیسم سیترات، به خوبی در محیط کشت سیمون سیترات آگار رشد می کنند.
میکرو ارگانیسم های قادر به استفاده از دی هیدروژن فسفات آمونیوم و سیترات سدیم به عنوان تنها منبع نیتروژن و کربن، در این محیط رشد می کنند و یک واکنش قلیایی ایجاد می کنند.
که توسط تغییر رنگ اندیکاتور بروموتیمول بلو از سبز(خنثی) به آبی (قلیایی) نشان داده می شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.