هیدرومتر(چگالی سنج)

هیدرومتر ابزاری است که برای اندازه گیری چگالی نسبی مایعات بر اساس مفهوم شناوری استفاده می شود. آن ها به طور معمول کالیبره شده و با یک یا چند مقیاس مانند وزن مخصوص درجه بندی می شوند.

مشخصات ظاهری هیدرومتر:

هیدرومتر معمولاً از یک لوله شیشه ای توخالی شده با قسمت پایین پهن تر  برای شناوری ، بالاست مانند سرب یا جیوه برای پایداری و یک ساقه باریک با درجه بندی برای اندازه گیری تشکیل شده است.

نحوه عملکرد چگالی سنج:

مایعات مورد آزمایش در یک ظرف بلند ، غالباً یک استوانه مدرج ریخته می شود .

و هیدرومتر به آرامی درون مایع پایین می آید تا زمانی که آزادانه شناور شود. .

نقطه تماس سطح مایع با ساقه هیدرومتر با چگالی نسبی ارتباط دارد.

هیدرومترها می توانند حاوی هر تعداد مقیاس در امتداد ساقه مربوط به خصوصیات مرتبط با چگالی باشند.

هیدرومترها برای مصارف مختلف کالیبره می شوند .

مانند لاکتومتر برای اندازه گیری تراکم (خامه ای بودن) شیر ، ساکرومتر برای اندازه گیری چگالی قند در یک مایع یا الکلومتر برای اندازه گیری میزان بالاتر الکل در مایعات.

قاعده عملکرد داتسیته متر:

هیدرومتر ها براساس  اصل ارشمیدوس کار می کند:

یک جامد معلق در یک مایع توسط نیرویی برابر با وزن سیال جابجا شده توسط قسمت غوطه ور جامد معلق شناور می شود. هرچه چگالی مایع کمتر باشد .

احتمالاً هیدرومتر به فیلسوف یونانی ارشمیدس (قرن 3 قبل از میلاد) برمی گردد.

که از اصول آن برای یافتن چگالی مایعات مختلف استفاده می کرد.

توصیف اولیه هیدرومتر از یک شعر لاتین ناشی می شود.

که در قرن 2 میلادی توسط رمنیوس سروده شده است.

وی استفاده از هیدومتر را با روش جابجایی مایعات مورد استفاده توسط ارشمیدس برای تعیین محتوای طلای تاج هیرو دوم مقایسه کرد.

هیپاتیا اسکندریه (قرن 4 و 5 میلادی) ، یک ریاضیدان مهم زن یونانی ، اولین شخصی است.

که به طور سنتی با هیدومتر اندازه گیری می شود.