نام سلول خورشیدی پروسکایت از ساختار کریستالی ABX 3 {displaystyle {ce {ABX3}}} مادۀ جاذب آن که به نام ساختار پروسکایت شناخته میشود، نشئت میگیرد. متداولترین جاذب پروسکایت، (متیل آمونیوم سرب تریهالید CH 3 NH 3 PbX 3 {displaystyle {ce {CH3NH3PbX3}}}یک اتم هالوژن مانند ید، برم و یا کلر است) با گاف انرژی بین ۱.۵ تا ۲.۳ الکترون ولت (وابسته به نوع هالید) است.
فرمامیدینیوم سرب تریهالید (متیل آمونیوم یداید ) H 2 NCHNH 2 PbX 3 {displaystyle {ce {H2NCHNH2PbX3}}}نیز با گاف انرژی بین ۱.۵ تا ۲.۲ الکترون ولت، مادۀ پرکاربردی در این زمینه محسوب میشود.
اولین استفاده از پروسکایتها در سلولهای خورشیدی، به استفاده از CsPbI 3 {displaystyle {ce {CsPbI3}}} به عنوان رسانای حفرۀ نوع p و جاذب در سلولهای خورشیدی رنگدانهای باز میگردد. با توجه به نگرانیهای که در مورد حضور سرب در ساختار پروسکایتها وجود داشت.
مطالعاتی نیز بر روی سلولهای خورشیدی پروسکایت برپایۀ قلع مانند CH 3 NH 3 SnI 3 {displaystyle {ce {CH3NH3SnI3}}} نیز انجام شدهاست. بازدهی گزارش شده از این نوع سلولها عموما کمتر از سلولهای برپایۀ سرب بودهاست.
پیش ماده پروسکایت
متیل آمونیوم یداید (CH3NH3I) (MAI) بعنوان قسمت آلی ترکیبات پروسکایتی در سلول های خورشیدی مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند همراه با ترکیب سرب یدید در حلال دی متیل فرمامید بصورت همزمان حل شود یا بصورت مجزا در حلال ایزوپروپانول حل شود و سپس با استفاده از روش اسپین کوت و یا دیپ کوت لایه نشانی می شود. همچنین می توان از آن در روش لایه نشانی تبخیری نیز استفاده کرد.
خلوص متیل آمونیوم یداید در عملکرد نهایی سلول خورشیدی پروسکایت و همچنین کیفیت لایه بسیار تاثیر گذار می باشد. در مواردی که پیش ماده متیل آمونیوم یداید دارای ناخالصی ید باشد لایه پروسکایت نهایی بصورت بکنواخت سطح را نمیوشاند. و همچنین موقع حل شدن در حلال ایزوپروپانول بصورت محلول زرد رنگ در می آید.
|
|
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.