نام سلول خورشیدی پروسکایت از ساختار کریستالی ABX 3 {displaystyle {ce {ABX3}}} مادۀ جاذب آن که به نام ساختار پروسکایت شناخته می‌شود، نشئت می‌گیرد. متداول‌ترین جاذب پروسکایت، (متیل آمونیوم سرب تری‌هالید.
CH 3 NH 3 PbX 3 {displaystyle {ce {CH3NH3PbX3}}}یک اتم هالوژن مانند ید، برم و یا کلر است) .
با گاف انرژی بین ۱.۵ تا ۲.۳ الکترون ولت (وابسته به نوع هالید) است.
فرمامیدینیوم سرب تری‌هالید H 2 NCHNH 2 PbX 3 {displaystyle {ce {H2NCHNH2PbX3}}}نیز با گاف انرژی بین ۱.۵ تا ۲.۲ الکترون ولت،.
مادۀ پرکاربردی در این زمینه محسوب می‌شود
اولین استفاده از پروسکایت‌ها در سلول‌های خورشیدی.
به استفاده از CsPbI 3 {displaystyle {ce {CsPbI3}}} به عنوان رسانای حفرۀ نوع p و جاذب در سلول‌های خورشیدی رنگدانه‌ای باز می‌گردد.
با توجه به نگرانی‌های که در مورد حضور سرب در ساختار پروسکایت‌ها وجود داشت.
سرب یدید PbI2 به عنوان یکی از پیش ماده های سلول های خورشیدی پروسکایتی است .
که در حلال های مخنلفی مانند دی متیل فرمامید، دی متیل سولفوکسید و همچنین در گامابوتیرولاکتون حل می شود.
لایه نشانی آن معمولا به روش اسپین کوت انجام می شود.
خلوص سرب یدید در عملکرد سلول های خورشیدی پروسکایت بسیار حائز اهمیت می باشد.
معمولا اگر این ماده دارای ناخالصی باشد بخوبی در حلال های ذکر شده حل نمیشود و برای خالص سازی آن می توان از آب دیونیزه استفاده کرد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.